Martina chega alegre e divertida, cargada coa súa cadeira e a súa neveira de cámping. Saúda aquí e alá, pregunta pola familia de este e daquela, recoñécenos a ti e a min. É normal, vimos todos os días ao mesmo sitio e xa hai confianza. É un bo día e ímolo a pasar ben. Da súa neveira irán saíndo obxectos imposibles, xogos que compartir, anécdotas, historias...
Ler máis