El último bufón

En El último bufón, o cómico de orixe italiana Leo Bassi repasa os seus 40 anos de traxectoria teatral a través dun descubrimento realizado pola súa irmá Joanna no arquivo da Fundación Lumière en Lyon, Francia. En maio de 1896, os Irmáns Lumière filmaran ao seu bisavó Giuseppe e ao seu tío Giorgio cando ambos traballaban no Circo Rancy da mesma cidade. Son gravacións moi valiosas, probablemente as primeiras imaxes en movemento de pallasos da historia, que nos remontan a tempo a unha era na que Europa aínda tiña toda a súa inocencia e o desexo de vivir. A partir destas películas, Bassi pon en escena un espectáculo intenso pero ao mesmo tempo divertido, no que analiza o "paraíso perdido" do mundo dos bufóns, cunha comicidade diferente do humor irónico e cínico dos cómicos de hoxe en día. Leo Bassi descende dunha antiga liñaxe de comediantes excéntricos e de pallasos circenses vindos de Italia, Francia, Inglaterra, Austria e Polonia. Durante 170 anos, a familia actuou ininterrompidamente, e dela herdou non só sorprendentes habilidades —é sumamente experto como antipodista (malabarista cos pés)—, senón tamén este espírito libertario, irreverente e cosmopolita, esencia do circo do século XIX.